ศึกษาเกี่ยวกับไดโนเสาร์

ทีมงานจาก EvoPalaeoLab ของมหาวิทยาลัยได้ทำการทดสอบฟันอายุ 140 ล้านปีที่ค้นพบในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ในโครงสร้างหินหนาและซับซ้อนที่มีชื่อว่า Wealden Supergroup Wealden ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษและก่อตัวขึ้นเมื่อประมาณ 140-125 ล้านปีก่อน นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการวิเคราะห์ทางสถิติเกี่ยวกับฟันซึ่งถูกเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์และหอศิลป์ Hastings ใน East Sussex พวกเขาเปรียบเทียบลักษณะของมันอย่างพิถีพิถันกับสายพันธุ์อื่นใน 'ตระกูล' ของไดโนเสาร์สไปโนซอร์ที่มันอยู่ การค้นพบนี้ตีพิมพ์ในวารสารPeerJยืนยันว่าฟันไม่ตรงกับสปีชีส์สปิโนซอร์ที่ระบุ หัวหน้าโครงการ Dr. Neil Gostling อธิบายว่า "แม้ว่าเราจะไม่สามารถระบุสายพันธุ์ใหม่ได้อย่างเป็นทางการจากฟันเพียงซี่เดียว แต่เราสามารถพูดได้ว่าฟันของสไปโนซอรัสนี้ไม่ตรงกับสปีชีส์ใด ๆ ที่เรารู้จัก เมื่อพิจารณาจากจำนวนฟันแต่ละซี่ที่มีอยู่ในคอลเลกชัน นี่อาจเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของภูเขาน้ำแข็ง และเป็นไปได้ทีเดียวที่อังกฤษอาจเคยเต็มไปด้วย ไดโนเสาร์ กินปลาหลากหลายสายพันธุ์" Wealden มีชื่อเสียงในด้านฟอสซิลของสไปโนซอร์ Baryonyxซึ่งถูกค้นพบใน Surrey ในปี 1983 เป็นหนึ่งในตัวอย่างสไปโนซอร์ที่สำคัญที่สุดในโลก เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่เปิดเผยลักษณะที่แท้จริงของกลุ่มหัวจระเข้นี้ ซากสไปโนซอร์ที่น่าประทับใจน้อยกว่า - ฟัน แยก- มีอยู่ทั่วไปใน Wealden และมักถูกระบุว่าเป็นของBaryonyx อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญบางคนสงสัยมานานแล้วว่าสิ่งนี้ไม่ถูกต้อง "เราใช้เทคนิคที่หลากหลายในการระบุตัวอย่างนี้ เพื่อทดสอบว่าฟันของสไปโนซอรัสที่แยกได้นั้นสามารถอ้างอิงถึงแบรีโอนิกซ์ได้หรือไม่" คริส บาร์เกอร์ ผู้เขียนนำซึ่งศึกษาระดับปริญญาเอกเกี่ยวกับสไปโนซอรัสทางตอนใต้ของอังกฤษกล่าว "ฟันไม่ได้จับกลุ่มกับBaryonyxในการรันข้อมูลใดๆ ของเรา ฟันต้องเป็นของสไปโนซอร์ประเภทอื่น" ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าชนิดของสไปโนซอร์ที่แตกต่างกันและเกี่ยวข้องกันห่างไกลอาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้ในช่วงต้นยุคครีเทเชียส สิ่งนี้สนับสนุนการวิจัยโดยทีม EvoPalaeoLab ซึ่งโต้แย้งในการศึกษาก่อนหน้านี้ว่าสไปโนซอรัสทางตอนใต้ของอังกฤษมีความหลากหลายมากกว่าที่เคยคิดไว้ ในปี 2021 พวกเขาตั้งชื่อว่า Ceratosuchops 'Hell Heron' จาก Isle of Wight และในปี 2022 ได้ประกาศการค้นพบสิ่งที่อาจเป็นนักล่าบนบกที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป ยักษ์ที่รู้จักกันในชื่อ Spinosaur 'White Rock' เท่านั้น สไปโนซอรัสหลายตัวเหล่านี้ไม่ได้มีชีวิตอยู่พร้อมกันทั้งหมด แต่อาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้ตลอดระยะเวลากว่า 15 ล้านปี "พิพิธภัณฑ์เองเป็นสถานที่สำหรับการค้นพบที่น่าตื่นเต้น เนื่องจากความเข้าใจของเราเกี่ยวกับตัวอย่างเปลี่ยนไปจากเวลาที่พวกเขาถูกฝาก" ดร. นีล กอสลิงกล่าว "สิ่งที่งานนี้เน้นย้ำคือความสำคัญของการรักษาคอลเลกชันให้คงอยู่ และพัฒนาความเข้าใจของเราต่อสิ่งเหล่านั้น ภัณฑารักษ์มีความสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยเราสำรวจตู้และตู้โชว์ ช่วยเราแกะบันทึกที่มักไม่ครบถ้วน — อาจไม่เคยบันทึกทั้งหมดหรือทำหาย กาลเวลา ความหลากหลายของสภาพแวดล้อมวังหินไม่ได้ซ่อนอยู่ในหินเสมอไป มันมักจะรออยู่ในพิพิธภัณฑ์ ความสำคัญของมันกำลังรอการค้นพบอีกครั้ง!" Darren Naish ผู้เขียนร่วมกล่าวว่า "ฟันของไดโนเสาร์รักษารายละเอียดทางกายวิภาคไว้มากมาย และเราสามารถใช้เทคนิคการวิเคราะห์ต่างๆ เพื่อดูว่ามีความเหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไรกับฟันอื่นๆ ประวัติศาสตร์ของ Wealden และเราหวังว่าจะมีการค้นพบซากที่ดีกว่าซึ่งจะช่วยปรับปรุงความรู้ของเรา นี่เป็นข้อเตือนใจอีกครั้งว่าแม้แต่สถานที่ที่ได้รับการศึกษาอย่างดีเช่นทางตอนใต้ของอังกฤษก็มีศักยภาพที่จะผลิตไดโนเสาร์สายพันธุ์ใหม่ได้”